http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_20/01/2010_387407
http://www.nytimes.com/2010/01/19/opinion/19brooks.html?scp=1&sq=Leviathan&st=cse
Παραθέτω παραπάνω το link για το άρθρο που διάβασα στο οπισθόφυλλο της 'Καθημερινής' και για το αυθεντικό στους 'New York Times'.
Πέρα απ'το γεγονός ότι η μετάφραση του 'pragmatist' σε 'ρεαλιστής' στην 'Καθημερινή' είναι αποτυχημένη (το pragmatist μεταφράζεται ορθά μόνο ως 'πραγματιστής') και πέρα απ'το γεγονός ότι παραλείπονται σημαντικά μέρη του αυθεντικού άρθρου, μεταφέρεται ένα άρθρο στο οποίο ο γράφων έχει πετσοκόψει τη λογική του 'Λεβιάθαν'. Στον ηγεμόνα "μυαλό του έθνους" τα "κύτταρα του σώματος" ΔΕΝ "πρέπει να αναφέρονται και να υποτάσσονται", όπως γράφει ο David Brooks, αλλά ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ εκχωρούν την προσωπική τους ισχύ σε μια κεντρική εξουσία που συγκεντρώνει την ισχύ του συνόλου και νομοθετεί για να τους προστατεύει. Αυτό ακριβώς κάνει εν καιρώ κρίσης ο Ομπάμα, κυριολεκτικά προστατεύοντας τους πολίτες-κύτταρα (π.χ. Χρηματοοικονομικό, Σύστημα υγείας κλπ). Αυτό δε καταλαβαίνουν οι Αμερικάνοι που τον αντιμετωπίζουν ως δυνάστη. Γι'αυτό θα είναι επιζήμια για τις ΗΠΑ η απόσυρση στήριξης στον Ομπάμα και το φρένο στις τομές που επιχειρεί.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Οι αμερικάνοι πάντα είχανε αλλεργία σε προσπάθειες να φτιαχτεί έστω κι ένα σκελετωμένο κράτος πρόνοιας. Γι' αυτό έχουνε μια από τις πιο άνισες κοινωνίες του δυτικού κόσμου. Εδώ έχουνε ξεχειλώσει τόσο την έννοια της ελευθερίας που η κορωνίδα της είναι το δικαίωμα να φέρουν όπλα. Και για να πάω την συζήτηση σε επίπεδο καφενείου αναπαράγοντας το ευρωπαϊκό στερεότυπο "τι περιμένεις απο άξεστους cowboys?" (μας το είχε πει ο Αρβανιτόπουλος μαζί με το αμερικάνικο στερεότυπο για τους ευρωπαίους ως "διεφθαρμενους και ραδιούργους εκφυλισμένους")
ReplyDelete