Ποιός είναι ο ‘λαός’ σήμερα;

Aρχική δημοσίευση: www.enallaxnews.gr 17/10/2011

Το τελευταίο σαββατοκύριακο είχαμε ορισμένες άκρως ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις απο μερικούς κορυφαίους πολιτικούς του κυβερνώντος κόμματος (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης και Μόσιαλος) που «φωτογραφίζουν» το είδος της αλλαγής που είναι αναγκαίο ως απάντηση στα προβλήματα που μας οδήγησαν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Είναι άκρως ικανοποιητικό το ότι κατατέθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με το τι εννοούν ως «αλλαγή νοοτροπίας», το οποίο είναι ένα σχήμα λόγου άνευ ουσίας όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση. Αποτελούν παρεμβάσεις που χτίζουν μια υπερκομματική πολιτική κατεύθυνση, η οποία βέβαια ουσία θα αποκτήσει μόνο όταν από τις διακυρήξεις περάσουν στα έργα. Ακόμα και αν οι ίδιοι υπουργοί είναι συνυπεύθυνοι για το χτίσιμο της νοοτροπίας που καυτηριάζουν, όπως και υπόλογοι για πολλά λάθη στο παρελθόν, θετικό είναι το ότι κοιτούν την επόμενη μέρα, έχοντας αναγνωρίσει το πρόβλημα. Δεν είναι κακό άλλωστε κάποιος να παραδέχεται ότι οι επιλογές του οδήγησαν σε αδιέξοδο και να κάνει κάτι για να αλλάξει τα κακώς κείμενα.

Κρατώ λοιπόν το κυρίαρχο πνεύμα της πρότασης: Στόχος είναι να αντιληφθούμε ως λαό το σύνολο όσων ζουν στην Ελλάδα και όχι όσων εργάζονται στο δημόσιο. Ότι το κοινωνικό συμφέρον δε μπορούν να το εκφράζουν οι διάφορες συντεχνίες, οι οποίες κατεξοχήν διεκδικούν δικαιώματα για τον κλάδο τους, αδιαφορώντας για την κοινωνία ως σύνολο την ίδια στιγμή που με περισσό θράσος τονίζουν ότι δρουν εξ’ ονόματος του ...λαού! Όπως τονίζει και ο κ. Μόσιαλος μάλιστα, η πλάστιγγα τόσα χρόνια έγερνε μόνο προς τα δικαιώματα του κάθε κλάδου αφήνοντας στο περιθώριο τις υποχρεώσεις, ειδικά απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

Την παρέμβαση αυτή επικρότησαν ο πρωθυπουργός και οι κκ. Πάγκαλος και Βενιζέλος, συναινώντας έτσι στο πνεύμα της ανάληψης ευθύνης και στο σχεδιασμό της επόμενης μέρας με τα τωρινά δεδομένα. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ λοιπόν αναγνωρίζει την ευθύνη που του αναλογεί και σχεδιάζει την επόμενη μέρα, όπως άλλωστε οφείλει.

Την ίδια ώρα άλλα μέλη του ΠΑΣΟΚ όπως οι κκ. Παπουτσής και Παναγιωτακόπουλος εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τις παρεμβάσεις αυτές, ενώ ο κ. Ρέππας σε συνέντευξή του έκανε λόγο για «άνοιγμα στην κοινωνία», στο πνεύμα δηλαδή που το «άνοιγμα» αυτό τόσα χρόνια γινόταν οδηγώντας και στο γνωστό σημερινό άνοιγμα που έχει η οικονομία μας. Τα στελέχη αυτά, που εκφράζουν μάλιστα μια πολύ μεγάλη ομάδα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αρνούνται να αντιμετωπίσουν την κοινωνία ως ένα σύνολο που δε περιλαμβάνει μόνο τους δημόσιους υπάλληλους, υποστηρίζοντας σθεναρά τα δικαιώματα τους χωρίς να υπολογίζουν το μερίδιο που τους αναλογεί για τη σημερινή κρίση. Πέρα απ’το φάσμα της χρεοκοπίας με το οποίο μας φέρνει αντιμέτωπους η νοοτροπία αυτή, διατηρεί και την κοινωνική ανισότητα υπέρ των εργαζομένων του δημοσίου και εναντίον όλων όσων καλούνται να πληρώσουν τους έμμεσους φόρους και γενικότερα να μοιραστούν τις συνέπειες των μέτρων. Η ομάδα αυτή δεν προτείνει μάλιστα λύση, απλά φέρεται ως άλλο ...ΚΚΕ υπερασπίζοντας με όποιο κόστος για το κοινωνικό σύνολο τα δικαιώματα μιας συγκεκριμένης τάξης της ελληνικής κοινωνίας. Είναι μάλιστα άκρως ανέντιμο πολιτικά μια ομάδα πολιτικών να καταδικάζει μια πολιτική πρόταση που λαμβάνει υπόψιν τα αδιέξοδα που υπάρχουν, την ίδια ώρα που οι ίδιοι δε καταθέτουν συγκεκριμένη πρόταση και αντιμετωπίζουν την κρίση σαν ...αρρώστια που θα περάσει και μετά θα συνεχίσουμε να ζούμε όπως πριν.

Απ’ τη στιγμή λοιπόν που μια μεγάλη μερίδα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα λάθη του παρελθόντος και να αναζητήσει την καλύτερη λύση για το σύνολο της κοινωνίας λαμβάνοντας υπόψιν τα δεδομένα του σήμερα, οφείλει να εφαρμόσει τις ανάλογες πολιτικές ακόμα και αν αυτό οδηγήσει σε εσωτερική σύγκρουση. Όπως επίσης και να αναζητήσει πολιτικά και κοινωνικά στηρίγματα εκτός ΠΑΣΟΚ για να πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις. Το «παιχνίδι» πλέον ξεφέυγει από τα στενά κομματικά πλαίσια και απαιτεί παίκτες που μπορούν πραγματικά να εξυπηρετήσουν το λαό και όχι μόνο ένα μέρος του. Το ζητούμενο άλλωστε δεν είναι πλέον ποιός έφταιξε και γιατί, αλλά να βρεθούν αυτοί που θα μπορέσουν να προστατέψουν τους Έλληνες από τη χρεωκοπία παίρνοντας μέτρα που δε προστατεύουν κανέναν εις βάρος κάποιου άλλου.