Aρχική δημοσίευση: www.enallaxnews.gr 07/02/2012
Μετά από δυο χρόνια ...ενδοσκόπησης, νομίζω έχουμε εντοπίσει πλέον τις βασικές εσωτερικές πηγές του προβλήματος. Πλέον, μια σωστή και κοινή πεποίθηση για το τι πρέπει να αλλάξει είναι εφικτή, πέρα από τις επι μέρους ιδεολογίες και τις υπόλοιπες αντιλήψεις του καθενός.
Ξέρουμε κατ’αρχήν ότι θέλουμε πολιτικούς που να μας αποδεικνύουν έμπρακτα ότι στην πολιτική βρίσκονται για να αντιπροσωπέυσουν τα συμφέροντάμας και όχι τα δικά τους και των φίλων τους, όπως αρκετοί δυστυχώς έχουν κάνει αποδεδειγμένα. Δευτερευόντως, οι περισσότεροι συμφωνούμε ότι το δημόσιο πρέπει είτε να περιοριστεί, είτε να γίνει πιο αποδοτικό για να μπορέσει να επιβιώσει και το ίδιο και η οικονομία της Ελλάδας γενικότερα. Στο παρόν κείμενο, θέλω να σταθώ στην τρίτη και σημαντικότερη πληγή της ελληνικής οικονομίας, το φορολογικό συστήμα.
Όσο και αν η διαφθορά των πολιτικών είναι μία ανήθικη και εξοργιστική συμπεριφορά, τα κέρδη που πολλοί αποκόμισαν παράνομα και εκμεταλλευόμενοι το ...ακαταδίωκτο που τους συνοδεύει είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό επί των απωλειών της ελληνικής οικονομίας. Εκεί που η μαύρη τρύπα διογκώνεται είναι στο θέμα της είσπραξης φόρων. Όχι των εμμέσων (ΦΠΑ, χαράτσια) που η κυβέρνηση έχει θεσπίσει για να αυξάνει παροδικά τα έσοδά της, αλλά των άμεσων.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις αποφεύγουν να συζητούν το θέμα της είσπραξης των άμεσων φόρων, επικαλούμενοι τις πρακτικές δυσκολίες στο να επιτευχθεί αποτελεσματικά. Για κάποιο λόγο όλοι αρκούμαστε σε αυτή τη δικαιολογία, ίσως λόγω της άγνοιάς μας για τέτοιας φύσεως πολύπλοκα ζητήματα. Ήρθε όμως ο κύριος Σπινέλλης να μας υπενθυμίσει δύο πολύ απλά πράγματα, μερικές πολύ πικρές αλήθειες. Τις οποίες φαίνεται δεν έχουμε αξιοποιήσει σαν γνώση, ενώ θα έπρεπε. Ο κ. Σπινέλλης λοιπόν που είναι επιστήμονας με μεγάλο έργο και διαχειριζόταν τα πληροφοριακά συστήματα που μεταξύ άλλων είχαν να κάνουν και με το φορολογικό σύστημα στο υπουργείο Οικονομικών, έδειξε ότι με ένα πολύ απλό λογισμικό μπορούν όλα αυτά να διευθετηθούν, όλα να μπουν σε μια τάξη, με την κατάρτιση ανάλογων καταλόγων οφειλετών κλπ.
Μάλιστα, ο κ. Σπινέλλης, με το πολύ απλό και λειτουργικό λογισμικό του, έφερε στο φως παρατυπίες που ενδεχομένως ‘ενόχλησαν’ ορισμένους υψηλά ιστάμενους. Κατόπιν, βρέθηκε εκτός υπουργείου Οικονομικών, αρκετά επιχειρήματα ακούστηκαν εκατέρωθεν σχετικά με αυτό το θέμα και η υπόθεση έχει πάρει πλέον τη δικαστική οδό. Οι υπόλοιποι περιμένουμε και ελπίζουμε στη διαλεύκανσή της.
Αυτό που κρατάμε από αυτή την ιστορία είναι ότι υπάρχουν απλοί τρόποι αποκωδικοποίησης του φορολογικού μας ...μηχανισμού των αντικυθήρων, κάτι που συνεπάγεται ότι με την ανάλογη πολιτική βούληση το φορολογικό σύστημα μπορεί απ’το να εξυγειανθεί, μέχρι να τελειοποιηθεί. Το περίεργο είναι ότι –όπως έγραφαν την περασμένη βδομάδα σε σχετικό τους άρθρο οι New York Times- κανένας δε φάνηκε να εκτιμά ιδιαίτερα τις πολύτιμες λύσεις που ο κ. Σπινέλλης προσέφερε.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εμπλοκή των ονομάτων διαφόρων επωνύμων πολιτικών σε υποθέσεις φορολογικής υφής, με την παροχή πολιτικής κάλυψης σε ανθρώπους που φοροδιέφυγαν, εύλογα γεννά κάποιες υποψίες στον απλό πολίτη για τη συμπεριφορά πολύ περισσότερων πολιτικών από αυτούς που έχουν ήδη εκτεθεί. Όλοι ξέρουμε επίσης ότι οι περισσότεροι πολιτικοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων (και μερικών ακόμα ίσως) κάνουν πολύ λαμπρές και πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες και άλλες ανάλογες εκδηλώσεις αφότου έχουν εκλεγεί. Απο τη μιά ο καθένας οφείλει να είναι επιφυλακτικός στις εκτιμήσεις του, γιατί ο κάθε βουλευτής που το κάνει αυτό μπορεί να το πράττει με πόρους που έχουν αποκτηθεί με νόμιμους και ηθικούς τρόπους. Είμαι όμως σίγουρος ότι όλοι υποψιαζόμαστε πως πολλές από αυτές τις δαπάνες καλύπτονται από διάφορους ανώνυμους χορηγούς, οι οποίοι φυσικά θέλουν το αντάλλαγμά τους από αυτούς που έχουν τα μέσα να το κάνουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι με τη ραγδαία αύξηση των συλλήψεων για οικονομικά σκάνδαλα και οφειλές στο δημόσιο που ακούμε τελευταία, ακούγεται –αλλά και αποδεινύεται- ότι πολλοί εφοριακοί και πολλοί κύκλοι πολιτικών είναι μπλεγμένοι σε αυτές τις ιστορίες. Ως εκ τούτου το φορολογικό σύστημα δεν είναι ανεπαρκές επειδή είναι πολύπλοκο και μη λειτουργικό, αλλά επειδή είναι απ’ότι φαίνεται μέσο διαφθοράς. Μάλιστα, με τη συμμετοχή πολλών μεγάλων ‘ψαριών’ της οικονομίας σε αυτή την κατάσταση, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το ποσό των απωλειών είναι τόσο που αρκεί όχι μόνο για να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση, αλλά να την κάνει έως και πλεονασματική.
Σε κάθε περίπτωση, η συλλογική αυτή ...υποψία δεν αρκεί για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Πρέπει να περιμένουμε τη διαλεύκανση των υποθέσεων αυτών από τη δικαιοσύνη, η οποία είναι αρκετά ‘δραστήρια’ τελευταία, βγάζοντας στο φως σιγά σιγά πολλές τέτοιες υποθέσεις.
Οι πολίτες, από την άλλη, άσχετα με το έργο της δικαιοσύνης, φαίνονται πεπεισμένοι για την ύπαρξη αυτής της αλληλοϋποστήριξης ορισμένων πολιτικών με ορισμένους επιχειρηματίες μέσω αυτού του συστήματος και αυτά τα ζητήματα τους απασχολούν περισσότερο και από την άδεια τσέπη τους.
Ως εκ τούτου, η πολιτική δύναμη η οποία θα υποσχεθεί ότι θα εφαρμόσει τα ήδη υπάρχοντα ηλεκτρονικά συστήματα και θα φέρει μέχρι και τον τελευταίο μεγαλο-οφειλέτη προ των ευθυνών του, θεωρώ ότι θα προσελκύσει και μια πολύ μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων.
No comments:
Post a Comment